مظلومیت‌‌بخشی

از بچگی یکی از کمیک‌های مورد علاقه‌ام مجموعه‌ی بتمن بود (بخصوص Batman: Knightfall) و The Dark Knight Rises که تا حد خوبی شبیه همون سری نایت‌فال کمیک هست یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام شد. از بازی Christian Bale شدیدا تو فیلم خوشم اومد و به نظرم ورژن متفاوت ولی انصافا خوبی از بتمن کمیک بود. امروز رفتم یه فیلم جدید ببینم یادش افتادم و بین فیلمایی که بازی کرده گشتم؛ خلاصه که Rescue Dawn رو دیدم و چقدر اعصابم خرد شد. داستان در مورد اسارت و نقشه فرار یک خلبان جنگی آمریکایی در جنگ ۱۹ ساله‌ی ویتنام به اسم Dieter Dengler با بازی کریستین بیل هست، که وقتی تو ویتنام بوده سقوط می‌کنه، و تو بازداشتگاه محلی همراه ۶ اسیر دیگه‌ی جنگی زندانی می‌شه. اعصابم خرد شد از اینکه با سرکشی هواپیمای جنگی رو زمین‌ها و کشتزار‌های مردم ساکن ویتنام شروع می‌شه و حتی وقتی دارن می‌برنش از وسط خونه زندگی مردم ساکن روستا رد می‌شن، و تو این فیلم همه‌ش به مظلومیت این اسیر‌های آمریکایی که توسط گاردای محلی شکنجه می‌شدن تاکید می‌شه، در حالیکه یه عده مردم بیچاره زندگی‌شون شده بود صحنه‌ی جنگ. مردم کاملا عادی، که حتی انتخاب نکرده بودن به طمع پرواز رو آسمون‌هایی که می‌تونه بستر زندگی عادی مردم بی‌گناهو به هم بزنه خلبان یا سرباز باشن، درگیر شده بودن. مردم تو دنیا دارن جون باارزششونو بخاطر خوک‌های بی‌ارزش و طمع‌کار از دست می‌دن اون‌وقت اونی که خون‌ آمریکایی-آلمانی تو رگاش جریان داره ارزش داره از مظلومیتش فیلم بسازن. البته فقط تا وسطش دیدم واقعا تو هیچ پارادایمی نمی‌تونستم همچین تصویر مظلومیت‌بخشی‌ای رو تحمل کنم