کنکور

کنکور ریاضی ۹۶ هم تموم شد، یاد کنکور خودم سال ۹۴ افتادم. تابستون بعد کنکور تا موقع اعلام نتایج با دوستم گذشت سعی می‌کردم فراموش کنم چیکار کردم و تو فضای خونه نباشم و بخاطر همه‌ی دلخوری‌هایی که از هم داشتیم باهم درگیر نباشیم. تا بعد اعلام نتایج همایش شریف رو رفتم. یادم نمیره، اون روز از قبل هم بیشتر علاقه‌مند رشته و دانشگاه آینده ام شدم. دقیقا لحظه ای که داشتم ساک می‌بستم برای پرواز ۴ ساعت بعد سنت پترزبورگ همون لحظه صدای پیام موبایلم بلند شد و بدون اینکه چک کنم معلوم بود نتایج باید اومده باشه. اون صفحه‌ی سایت سنجش که برای من و هر کنکوری دیگه‌ای دوست نداشتنیه، بهترین خبری که تا اون موقع خونده بودمو  رقم زد. تا الان دقیقا ازش تصویر دقیقی دارم یاد آوریش دقیقا حس همون روزو دوباره برام زنده می‌کنه

الان از اون روز کمتر از دوسال گذشته، الان دارم برای یکی از درسام سر چهاردهم کمتر از انتظار گرفتنم اعتراض می‌نویسم، ۷ روز دیگه تحویل پروژه دارم و تا آخر تابستون باید کار تحویل بدم. رشته و دانشگاه مورد علاقه ای که واردش شدم شاید برای من ۱۸ ساله همه چیز بود. ولی الان من ۲۰ ساله از خودش حساب‌رسی می‌کنه، از جدی بودن و نزدیک شدنش به هدفهای آینده ش و دانشگاه و گرایش آینده و ...  تا انسان بودنش، قدرت درک و همدلیش... مسیر گاهی ممکنه چیزی نشه که میخوای. و بعضی وقتها برعکس دقیقا همون چیزی میشه که میخوای. ولی نذار، نباید بذاری خودت نقطه‌ی غیر منتظره‌ی داستان باشی. اگه خودت باشی حتی یه قسمتی از زندگیت رو هم که به بیراهه بیفتی دوباره به مسیر برمی‌گردی. گاهی انقدر تلاش برای رسیدن به چیزی که می‌خوای لازم داری که یذره اشتباه رفتن راه در مقابل حجم تلاشی که در هرحالت باید انجام بدی هیچی نیست!

New Era...